درمان کندنویسی کودک
فعالیت های زیر برای تقویت هماهنگی چشم و دست کودک تدارک دیده شده است :
· ۱ – انداختن توپ در حلقه ی مینی بسکت .
· ۲ – تیر اندازی با تفنگهای پلاستیکی به سوی هدف .
· ۳ – انداختن توپ چسبانک به سوی هدف معین .
· ۴– انداختن حلقه های پلاستیکی دور چوبی که به صورت عمودی قرار گرفته است .
· ۵ – بازی با توپ و راکت ، بهتر است از توپ ابری استفاده شود.
۶ – پیچاندن نخ دور قرقره .
· ۷ – حمل استکان پر ازآب ، به شکلی که هنگام راه رفتن آب آن نریزد .
· ۸ – بازی یک قل دوقل .
· ۹ – گرفتن و پرتاب کردن توپ .
· ۱۰ – دوختن
گام بعدی
نوشتن تکالیف و ثبت فعالیتهای آموزشگاهی یکی از راههای تثبیت یادگیری دانشآموزان میباشد. درپی اهمیت نوشتن و ثبت علوم و ادبیات حدیثی از ائمه اطهار نقل شد که فرمودند: «علم را با نوشتن بند کنید» یا «علم را با نوشتن ماندگار کنید» و امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه دستوراتی را پیرامون نگارش و نوشتن توصیه فرموند: با توجه به حساسیت موضوع نگارش و نوشتن گاهی اتفاق میافتد که کودکان فعالیتهای نوشتاری مدرسه را خیلی کند انجام میدهند تا حدی که این کندنویسی باعث پیدایی بسیاری مشکلات در فرآیند یاددهی و یادگیری میگردد. برای رفع مشکل کندنویسی کودکان توجه و رعایت نکات زیر میتواند مفید باشد:
*اولین اقدام به منظور کاهش یا دفع کندنویسی بررسی شرایط فیزیولوژیکی و جسمی و حالت انگشتان و ساعد و بازوی کودک میباشد تا مطمئن شویم از سلامت و شرایط طبیعی برخوردار است یا نه؟
*هرگونه ترس و اضطراب را از کودک دور کنیم.
*تکالیف مدرسه باید برای کودک شیرین و جذاب باشد.
*از مدادها و خودکارهای خیلی بلند و خیلی کوتاه به هیچ وجه استفاده نشود.
*سعی شود همراه کودک از یک نوع قلم استفاده کند تا استفاده از آن برایش عادت شود.
*از کاغذ و برگهای سفید و مرغوب استفاده شود. کاغذها نباید کاهی، روغنی، موجدار باشد.
*از کاغذهای بدون خط زمینه در ابتدای آموزش کودکان هیچگاه استفاده نشود.
*به مدارس توصیه میگردد از تخته سیاه دارای خط زمینه استفاده شود.
*در مدارس ابتدایی چنانچه از تخته وایت برد استفاده میگردد قلمهایی با قطر کوچک به کار گرفته شود.
*در دوره ابتدایی نوک قلم وایت برد باید از نوع گرد باشد نه مورب.
*معلمان ابتدایی به خصوص مربیان پیش دبستانی و معلمان اول طرز قلم به دست گرفتن دانشآموزان را هر روز کنترل کنند. قلم باید میان سه انگشت شصت، اشاره و میانه قرار گیرد. انگشتان نباید زیاد به نوک قلم نزدیک باشد قسمت انتهای قلم را هم نباید گرفت.
*از میز تحریر مناسب استفاده شود.
*به منظور تقویت عمل انبساط و انقباض ماهیچههای انگشتان کودکان بهتر است دانههای تسبیح را روی زمین ریخته و از کودک بخواهیم آنها را با سر انگشت شصت، اشاره و میانه جمعآوری کند.
*هوا نویسی ( نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف) کمک قابل توجهی در تندنویسی میکند. چرا که این عمل به تسریع حرکات عضلات دست، بازو، ساعد و هماهنگی مغز با چشم و دست تأثیر به سزایی دارد.
*فاصله و زاویه دید دانشآموزان تا دفتر همواره کنترل گردد.
*بیشتر فعالیتهای نوشتاری این گونه کودکان باید در مدرسه و میان هم کلاسیهایش انجام گیرد تا حس رقابت کودک تحریک و خودباوری او رشد کند.
*هر چند مدت مسابقه تندنویسی در کلاس انجام شود تا این گونه کودکان به فعالیت واداشته شوند.
*رنگآمیزی نقاشیها به صورت حرکت افقی، عمودی، مورب کمک شایانی در تندنویسی کودک دارد.
*این گونه کودکان را وادارید روزی ۵ دقیقه سینهخیز بروند چون این عمل در هماهنگی اعضای بدن بسیار مؤثر است.
*هر روز ۵ دقیقه انگشتان کودک را قبل از نوشتن، نرمش باز و بسته دهید.
*هیچگاه ترغیب و تشویق کودک را به خوشنویسی و تندنویسی از یاد نبرید.
*به این گونه کودکان تکالیف در حجم کم سفارش شود.
*به علت خستگی زودرس این گونه کودکان بهتر است فعالیتهایشان را در چند مرحله انجام دهند.
*به تجربه ثابت شده است انجام بازیهای محلی که با حرکت سریع و زیاد همراه است در تندنویسی کودک مؤثر میباشد.
*به کرّار مشاهده شده است که این گونه کودکان قلم را با فشار زیاد در دست میگیرند تا حدی که دستشان عرق میکند. معلمان و اولیاء میزان فشار وارد کردن کودکان به قلم را کنترل میکنند. قابل یادآوری است کودکانی که قلم را با فشار میان انگشتان میگیرند دچار ترس، استرس و دلهره میباشند.
راهکار برای درمان
کودکان کند نویس قلم را با فشار زیاد در دست میگیرند تا حدی که دستشان عرق میکند. معلمان باید میزان فشار وارد کردن دست بچهها به قلم را کنترل نمایند. همچنین نکات دیگری نیز باید مورد توجه قرار گیرد از جمله:
هر گونه ترس و اضطراب را از کودک دور سازید.
تکالیف مدرسه باید برای دانش آموز شیرین و جذاب باشد.
به هیچ وجه از مدادها و خودکارهای خیلی بلند و خیلی کوتاه استفاده نشود.
از کاغذ و برگههای سفید مرغوب استفاده گردد؛ در ضمن کاغذها نباید کاهی، روغنی و موج دار باشند.
هیچ گاه از کاغذهای بدون خط زمینه در ابتدای آموزش کودکان استفاده نشود.
تا حد ممکن در مدارس از تختهی دارای خط زمینه استفاده شود و اگر از تخته وایت برد استفاده میگردد، قلمهایی با قطر کوچک به کارگیرید. البته در دورهی ابتدایی نوک قلم وایت برد باید از نوع گرد باشد نه مورب.
معلمان پیش دبستانی و کلاس اول باید طرز صحیح قلم به دست گرفتن دانش آموزان را هر روز کنترل کنند. قلم باید میان چهار انگشت شصت، اشاره، میانه و انگشتری قرار گیرد. قسمت انتهای قلم را نباید گرفت؛ همچنین انگشتان نباید زیاد به نوک قلم نزدیک باشد.
به منظور تقویت عمل انبساط و انقباض ماهیچههای انگشتان دانش آموزان بهتر است دانههای تسبیح را روی زمین ریخته و از کودک بخواهیم آنها را با سر انگشت شصت، اشاره و میانه جمع آوری کند
هوا نویسی (نوشتن با قلم روی هوا و فضای اطراف) کمک قابل توجهی در تندنویسی میکند، این عمل به تسریع حرکات عضلات دست، بازو، ساعد و هماهنگی مغز با چشم و دست تأثیر بسیاری دارد.
حتماً فاصله و زاویه دید کودک تا دفتر را همواره کنترل نمایید.
بیشتر فعالیتهای نوشتاری بچههای کند نویس باید در مدرسه و میان همکلاسیها انجام گیرد تا حس رقابت کودک تحریک و خودباوری او رشد کند.
هر چند وقت یک بار مسابقهی تند نویسی در کلاس انجام گردد تا این گونه کودکان به فعالیت واداشته شوند.
رنگ آمیزی نقاشیها به صورت حرکت افقی، عمودی و مورب کمک شایانی در تندنویسی دانش آموز دارد.
کودکان کند نویس را وادار سازید تا روزی ۵ دقیقه سینه خیز بروند، چون این عمل در هماهنگی اعضای بدن بسیار موثر است. همچنین قبل از نوشتن، هر روز ۵ دقیقه انگشتان کودک را نرمش باز و بسته بدهید.
ترغیب و تشویق بچهها به خوش نویسی و تندنویسی نیز موثر میباشد.
به علت خستگی زودرس این گونه دانش آموزان، بهتر است فعالیتهای آنان در چند مرحله انجام گیرد؛ در ضمن به آنها تکالیف کم حجمی بدهید.
تجربه ثابت نموده انجام بازیهای محلی که با حرکت سریع و زیاد همراه است، در تندنویسی کودک موثر میباشد.
گردآورنده: آموزگار پایه سوم ( حسین زاده )
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.